Vier Piases Four Línguas

Mi Mati, Fawaka?

Na Porpuesto, Porpuesto, Bus, Taxi, Vliegtuigje, Minibus, Pont en Minibus gistermiddag gearriveerd in het land van Gregory, Glenda, Brayen, Mitchell Winston & E.V.A, Suriname. In totaal ben ik 3 dagen onderweg geweest in 4 verschillende landen met 4 verschillende talen. Met name dit laatste is echt een aparte ervaring. Na ruim 4,5 maand in spaanssprekende landen en met handen en voeten te hebben gecommuniceerd arriveer je s’avonds laat in Guyana en hier spreekt iedereen ‘gewoon’ Engels en dan twee dagen later kan ik weer ‘gewoon’ mijn moedertaaltje brallen. Heel apart, grappig en relaxed.

Maar goed, alvorens ik jullie ga vermaken met verhalen over mijn daagjes Guyana en Suriname neem ik jullie eerst even mee terug naar het mooie Venezuela.
Nadat ik op vrijdagochtend met een grote smile mijn paspoort had opgehaald bij de Surinaamse Ambassade, snel de tas gepakt en op naar het busterminal met de planning Caracas te verlaten en die nacht naar Isla Margarita te reizen........... Dikke, dikke vette jammer! Kwam ik even van de koude kermis terug. Het bussensyseem in Venezuela werkt net even iets anders als het bussensysteem in Colombia. Hier dien je namelijk een ticket te reserveren. Nog een tweede poging gewaagt bij een andere busterminal, maar helaas geen succes. Uiteindelijk met een ticket voor de volgende morgen teruggegaan naar mijn hostel. Hier een gratis nachtje op de bank mogen slapen en de volgende morgen naar Isla Magarita afgereisd. Na een uurtje of 14, bus, ferry en taxi, aangekomen bij het Hostel en meteen met een aantal Finnen aan de borrel geraakt. Het was een erg gezellig avondje dat tot erg vroeg in de ochtend duurde. De volgende dag s’ochtends gelijk vertrokken naar het welverdiende strandje, Playa Carribe, hoe relaxed. Naast nog meer strandjes en veel biertjes in de dagen daarop, nog een dagje een auto gehuurd en een dagje naar een Waterpark geweest. Erg relaxte tijd gehad, vooral veel gelegen, gezeten, gedronken en gegeten. Kortom Beach Life!

Na 6 daagjes chillen rechtstreeks naar Ciudad Bolivar gereisd. De vestigingsstad van Simon Bolivar. Simon Bolivar is de man die een groot deel van Zuid Amerika heeft bevrijd van de Spanjaarden. Vandaar dat je zijn naam door al deze landen heen terugvindt, hierbij wat voorbeelden: Bolivia heeft haar landnaam te danken aan hullie Simon, Peru en Colombia hebben een plein genaamd Plaza Bolivar en Ecuador heeft een provincie genaamd Bolivar. Na een prima nachtje en een dagje sightseeing s’avonds de nachtbus gepakt naar Santa Elena de Uairén. De volgende morgen aangekomen en gelijk mijn toer voor de Roraima trek geboekt. Hoe cool! Kan volmondig zeggen dat dit de mooiste trekking tot op heden was. Ik had ervoor gekozen om 6 dagen als eigen Porter te fungeren, dit betekende dat ik naast mijn eigen bagage elke dag plusminus 10 kg aan extra bagage mee moest sjouwen. In totaal dus een goei 100 kg wa de voetjes elke dag moesten verduren. Je kunt dus wel raden dat ze het op dag 6 aardig met me gehad hadden. Een korte beschrijving van de trekking:

Dag 1: Na een ontbijtje, de jeep in en naar Paraitepui. Van hieruit de trekking begonnen, 4,5 uur na het eerste kamp. Tentje opgezet, gegeten, gerelaxt en daarna te bed.
Dag 2: S’ochtends vroeg vertrokken voor een 5 uur durende wandeling bergop, s’middags lekker gerelaxed en mijn boekje gelezen.
Dag 3: Slopende tocht naar de top van Roraima. 800 meter bergop over vrijwel alleen maar rotsen en stijle beklimmingen. S’middags een wandeling op de tafelberg gemaakt. Hoe gaaf, het leek wel of ik in een andere wereld was beland.
Dag 4: Om 5 uur opgestaan om het uitzicht vanaf de tafelberg op de Savanna te zien. S’middags nog een wandeling gemaakt naar wat grotten.
Dag 5: Begonnen aan de terugtocht. In totaal 8 uur gedaald, potdomme wat was ik kapot!
Dag 6: De laatste 4 uur teruggelopen naar het startpunt en vervolgens met de jeep teruggegaan naar Santa Elena.

Gedurende deze 6 dagen hadden we Marcos als gids, een kleine indiaan uit Guiana. Erg leuke gids met veel verhalen over de tekking. Naast de informatie over de trekking had hij ook veel verhalen over de omgeving en wat er allemaal wel niet gebeurd was in het verleden. Sommige verhalen waren gewoon te onwaar! Kan het woord Indianenverhalen nu dus volledig plaatsen..... Wa une kwats!

Op de laatste avond nog gezellig etentje gehad met mijn poolse hike matties en daarna nog een paar biertjes gedaan in het hostel. De volgende morgen om 8 uur begonnen aan mijn 3 daagse reis. Na het oversteken van de grens tussen Venezuela en Brazillië met een gedeelde taxi (porpuesto) vertrokken naar Boa Vista. In Boa Vista een paar uur gewacht en van hieruit door gegaan naar Bonfim. Ik had gehoopt dat ik nog stempels kon halen en met een minibusje naar Georgetown kon vertrekken, maar helaas!
Ben de grens wel overgestoken naar Lethem (Illegaal, zonder stempels) en heb hier in een Hotel geslapen. De volgende morgen net gedaan of er niks aan de hand was en teruggegaan naar de grens en braaf mijn stempeltjes gehaald. Daar ik op tijd in Suriname wou zijn en ook niet echt zin had om in 20 uur in een mini bus te zitten heb ik mijn besparing van de Roraima trek (eigen porter) ingewisseld voor een vliegticket naar Georgetown. Ik had natuurlijk niet een heul groot vliegtuig verwacht, maar een 14 zitter (incl. Piloot) was natuurlijk weer het andere uiterste. Kan je zeggen dat ik het aardig spannend vond, je voelt de turbulentie toch net wat beter kan ik je zeggen...... Na deze spannende maar ook mooie trip s’middags een mini busje naar Springlands gepakt. Hier een nachtje overnacht en de volgende morgen met de ferry vertrokken naar Suriname. In Suriname had ik nog een ritje van 3,5 uur in een mini bus en toen was ik gistermiddag toch eindelijk in Paramaribo. Gisteravond beetje gerelaxt en vandaag wat zaakjes geregeld en mijn weblog geschreven.
Morgenmiddag ga ik Paps en Mams ophalen op het vliegveld. Erg leuk, heb erg veel zin om met hun Suriname te gaan ontdekken. Ik heb al van heel veel mensen gehoord dat het echt prachtig moet zijn. Tot op heden kan ik hun alleen maar gelijk geven, Paramaribo is een leuke, relaxte stad en ben erg benieuwd wat het land ons verder gaat brengen.

Jullie horen weer snel van mij en mi nieuwe mati’s!
Na al die Spaanse groeten, deze keer een Surinaamse groet!

Tang bun mi mati

Wist je dat?

Venezuela
- Reizen in de metro om 6 uur s’avonds nie echt hendig is met al mijn tassen
- Proxima (=ongeveer) in Venezuela ook eerder dan later kan beteken
- Wij hierdoor bijna onze ferry naar Isla Margarita hadden gemist
- Het erg leuk is om auto te rijden na 4,5 maand openbaar vervoer
- Je ook als 31 jarige je weer kind kan voelen in een waterpark
- Ik nog nooit zoveel Finnen in 1 week ben tegengekomen
- Dit te danken heb aan Lufthansa, ze hadden allemaal een retourticketje voor 250 euri.
- Finnen doorgaans één doel hebben met alcohol, zeker stellen om dronken te worden
- Dit ook voor mij voor verrassende rekeningen heet opgeleverd
- Puri Puri vliegjes (zandvliegjes) erger zijn dan muggen

Brazilië, Guyana & Suriname
- Portugees toch wel verrekes verschilt van het Spaans
- Ik me voorgenomen heb deze taal niet verder te gaan bestuderen...
- Ze in Guyana ze elkaar zowat de kop in slaan om je in een mini bus of auto te krijgen
- In Guyana de meeste ongelukken worden veroorzaakt door loslopend vee op de straten.
- Ze in Suriname naast de Mcdrive ook een Money exchange drive hebben
- Mijn paspoort een aardige stempelkaart aan het worden is.
- Ik in Suriname weer mijn WC papier in de WC mag gooien
- In Suriname bier verkopen in liter flessen.
- Het verkeer in Guyana en Suriname links rijdt