Las Maravillas de Bolivia

Hola Amigas y Amigos

Yeah!!! Survived the Death Road! Gisteren een geweldige trip gehad, 3450 meter afgedaald per mountainbike op de gevaarlijkste weg ter wereld. (Helaas heb ik de foto’s nog niet maar zal deze bij het volgende reisverslag plaatsen)
Na deze dag vol adrenaline, zit ik nu heerlijk op 1700 meter boven zeeniveau bij te komen van mijn reis van de afgelopen 3 weken door Bolivia. Na diverse nachten op hoogtes van 4000 meter en meer, is dit een prettige verwelkoming. Zit in een super relaxed hostel met een erg mooi uitzicht. Inmiddels ben ik dus alweer even onderweg en heb ik dus afscheid genomen van het geweldige Sucre. Heb hier echt een geweldige tijd gehad, veel Spaans geleerd, veel leuke mensen ontmoet, een ‘normaal’ leven geleid en veul schik gehad.
In de laatste weken Sucre heb ik nog 1 uitstapje gemaakt, Carnaval in Oruro. Het was geweldig om dit mee te maken, de gehele dag door parades met ontzettend mooie kledij, prachtige chicas J, veel drankjes, veel gezelligheid en een slaapzaal als op voetbalkamp, ontzettend ongezond. Kortom een geweldig weekend gehad, maarrrrr...... het heeft DE carnaval in d’n twist, St tunnis, Vortum en Kuuk toch zeker niet kunnen overtreffen. Aardig gebrek aan leluke mensuh, foute kleer, slechte grappen, kansloos doorhalen, wennig slaap, geen stem, slechte dansjes en natuurlijk mijn eigen matties.

Na het Carnavalsweekend in Oruro ben ik nog een weekje teruggegaan naar Sucre om mijn vrijwilligerswerk af te ronden en de laatste Spaanse lessen te nemen. Erg leuk afscheid gehad, zowel op de Spaanse school als bij mijn vrijwilligerswerk. Het laatste weekend nog gezellig op stap geweest en op maandagochtend met mijn Belgisch huisgenootje naar Potosi vertrokken. Potosi staat bekend om haar zilvermijnen. Eind van de 18de eeuw was dit naast London en Antwerpen één van de rijkste steden in de wereld. Tegenwoordig is het één van de armste steden in Bolivia en werken er nog dagelijks 15000 mensen in de mijnen en dit onder embarlijke omstandigheden. Samen met Katrien heb ik deze mijnen bezocht, we vonden het erg indrukwekkend, triest en interessant tegelijk.

Daar ik Argentinië en Chili van de planning heb geschrapt, vond ik toch dat ik een wijnvallei in Zuid Amerika aan moest doen. Dus vanuit Potosi een beroerde nachtbus genomen naar Tarija. In Tarija vrijwel gelijk Femke en Pim (Nederlands Stelletje eerder ontmoet in Sucre) tegen het lijf gelopen en ben ik met hun twee dagen op de fiets de wijnvallei van Bolivia ingegaan. Het hostel was geweldig, maar de Ecologische, organische wijn, of hoe je het ook mag noemen was niet te atten. Dus in plaats van braaf daar wijn te blijven drinken, met een andere soort wijn naar het plaatselijke pleintje vertrokken en een top avond gehad. De volgende dag met een kleine kater de fiets weer op gesprongen. De planning was dat we dezelfde avond samen door zouden reizen naar Tupiza, maar dit werd rigoreus verstoord door waarschijnlijk een dronken Boliviaan. Op de terugweg naar Tarija werd Femke geschept door een auto. Het gaat nu gelukkig wel weer goed met haar, maar ze had flinke verwondingen. Na een paar dagen relaxen een paar dagen rust in Tarija, toch besloten om niet samen verder te reizen en ben ik zelf doorgereisd naar Tupiza. De omgeving in Tupiza wordt ook wel het wilde westen van Bolivia genoemd. Echt prachtig, ben de tweede dag op een 7 uur durende paardrijtour gegaan. Geweldige dag gehad. S’avonds rustig aangedaan, mede doordat bepaalde delen van mijn lichaam hier behoefte aan hadden ;) De volgende dag was het tijd voor een Nederlands verjaardagsfeestje in Bolivia en het weerzien van heel veel leuke mensen. Mark, Katty en Catherine (eerder ontmoet in Oruro en Sucre), Christine (Zusje van Pieternel) en Pim en Femke. Met z’n allen het verjaardagsfeestje van Femke gevierd, was erg geslaagd. Daar het voor Femke geen optie was om een 4 daagse tour naar de zoutvlaktes van Uyuni te ondernemen ben ik met Mark, Katty en Cathrine doorgereisd. Wat een geweldige tour was dit. Zeker één van mijn hoogtepunten in de afgelopen 9 maanden. Echt geweldig mooi! Flamingos,geisers, blauwe, groene en rode meren, de zoutvlaktes, rotsformaties en een geweldig leuke groep. Het is moeilijk om al dit moois te beschrijven dus scroll maar snel door naar de foto’s. Na de tour ben ik afgelopen maandag vanuit Uyuni naar La Paz vertrokken. Hier een beetje geshopt, stad ontdekt en lekker gerelaxed met wat heerlijke biertjes. En gisteren dus de Death Road getrotseerd.

Na 3 maanden Bolivia kan ik niet anders zeggen dat het een geweldig land is: een land met de hoogste stad ter wereld, de grootste zoutvlaktes ter wereld, erg vriendelijke en leuke mensen, prachtige landschappen en zeer levendige steden. Kortom een top vakantie land, het enige wat ontbreekt is een heerlijk strand. Voor mij staat Bolivia samen met Colombia op nummer één. Vind het jammer om te vertrekken, maar heb ook erg veel zin om door te reizen naar een nieuw land. Ik vlieg op 25 maart vanuit Lima naar Panama. Het plan is dat ik nog ongeveer 2,5 maand door Centraal Amerika ga reizen. Ben van plan om de volgende landen aan te doen, Panama, Costa Rica & Nicaragua om vervolgens op 9 Juni terug te vliegen vanuit Panama City naar Brussel.
Morgenvroeg ga ik terug naar La Paz om met een aantal Ieren St Patricks day te vieren, soort van Koninginnendag in Ierland. Ben benieuwd! Zal vast en zeker een mooi feestje worden J

Mensen het gaat jullie goed! Geniet van het lekkere voorjaarsweer. Zag op Facebook alweer temperatuur berichtjes van 18 graden voorbij komen. Heerlijk! Disfrutan Amigos!

Saludos Thijs

Wist je dat:
- Alle streken in Bolivia hun eigen klederdracht hebben tijdens Carnaval.
- De Boliviaanse bussen niet echt comfortabel zijn
- Dit naast de kwaliteit van de bus zekers veroorzaakt wordt door de onverharde wegen.
- Sommige Boliviaanse wijnen er goed mee doorkunnen
- De mijnwerkers gedurende de dag niks eten, maar enkel op cocabladeren kauwen
- Ze alcohol drinken met een percentage van 96 procent
- Ze binnen de mijnen hun eigen god hebben, Tio
- Rotsklimmen zonder koorden en met teveel enthousiasme niet bevordelijk is voor je gezondheid
- Ze in Bolivia honden hebben die een plakje Salami afslaan.
- De eerste diefstal een feit is, mijn zonnebril!
- Diegene er bar weinig aan heeft of ie moet dezelfde heel toevallig net z’on kwai oguh hebben